بازگشت
شهیدِ شاشهید
فروغ از لندن فروغ از لندن

  عشق است طبیبِ من
گفتی که منم عاشق،عاشقترم ودلریش
آواره منم درعشق،دلداده ام ودرویش
عشق است طبیبِ  من، دارو نه درمانی
                    ***
فرهادِ زمان هستم، ما را نبوَد شیرین
با مُژه کنم کوهی، بی تیشه و با تمکین
درعشق نمی باشد،جُز رنج و پریشانی
                  ***
بر دامِ سرِ زُلـفش،بال و پرِ خود بستم
ازدانه و دامِ یار، بسمل شده سَر مستم
برخاکِ قدومِ دوست،بِگذاشتـه پیشانی
                  ***
ازجامِ لبانِ او،در ساغرِ من مَی ریخت
ازبادهٔ چشمانش، چند جام  پیاپی ریخت
گفتا که بنوش ازما،این باده ای روحانی
                   ***
سر کرده زِ جامِ آن،چند جُرعهٔ نوشیدم
آن باده خرابم کرد،هر چند که کوشیدم
دل باخته ام ای جان،عاشق شده ام دانی
                 ***
گردیده دل وجانم،مبهوت شده حیرانم
در میکدهٔ عشقش، سرمَست همی مانم
افروخته فروغ من،جان گشته وجانانی
                18/5/2013
 
 
 
وطن بارِ دگر درخون شِنا کرد
سکوت وغم وطن را احتوا کرد
شهیدِ شاشهید،غرقست در خون
بخونِ خویش دستان را حنا کرد
بیامد سیلِ مرگ در شهر کابل
فغان وشورو غوغا را بپا کرد
بجای اشک،خونبارید زِچشمان
وطن غم خانه و ماتم سرا کرد
بزیرِ چترِ اسلام، جاهلیِ چند
جنایت ها بَدینِ (مصطفی) کرد
بحرفِ دشمنانِ کشورِ خویش
غرورِخویشتن را زیرِ پا کرد
بخاک وخون کشید فرزندِ افغان
بحقِ هموطن ظلم و جفا کرد
حرام است انتحاردردینِ اسلام
مسلمان زاده کارِ  ناروا کرد
خدا داند که این اعمال ظُلم است
گروهی دشمنی را با خدا کرد
شود رسوایِ عالم هرکسی کاو
فروغِ خاکِ ما را بی  بها کرد
        17/5/2013
  باتقدیم احترام

May 19th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان